Friday 30 September 2016

हरवले कुठे

आपलेपनाचे बोल सारे
हरवले कुठे सारे •••
भास सारे सभोवति
सत्य कुठे शोधि मना •••
गुंतलेला जीव कसा सोडवु
बंधनातुनी••••
हरवली साऊली माझी
या खोटया जगात •••
पाऊलेही थबकली
या वाकडया वाटेत
साद का ऐकु येईना
आज तुझ्या मायेची
आठवांनी पापनीही जड झाली
कसे आवरू वेडया मना
सांगेल का कुणी मला ????
•••••@दुर्गा

आस

चांदण्याचे आंगण माझे
तू रिमझिम बरसणारा श्रावण
स्वपन माझे सुंदर
जीवनात येईल कधी ?
मला तुझ्या सोबत प्रेम नगरीत
स्वप्नातील एक घर बनवायचे आहे
फुल मिळतीलच अस नाही काट्यासोबत हि
सुख सोढेल तुज सवे
तुझ्या डोळ्यांनी मला हे जग बघायचे आहे
तुझ्याच कुशीत मला विसावा घ्याचा
हि आहे वेड्या जीवाची वेडी आशा
रोज साज्वेली सजवते नाव दिशा ...
.......


@दुर्गा

Monday 19 September 2016

मी असेन तुज पाशी

मी कोण आहे हे कळलं
कि स्वतासाठी जगावसे वाटतं
आनंद कोणामध्ये शोधण्याऐवजी
स्वत: साठी हसावंसं वाटतं
जखमा भरतात व्रण उरतात
आयुष्यभर मनाला यातना देतात
त्या वेदनेमध्ये तू कायम भेटत राहशील
खरे प्रेम सर्वांना पाहिजे असतं
निरागस निष्पाप काही न मागणारं
पण मिळालं तर कोणी ओळखत नाही
आणि मग असे प्रेम मिळत नाही
जेव्हा माझी किंमत कळेल
तेव्हा तुला ते सांगायला मी नसेन
पण माझ्या शब्दांमधून कवितांमधून
मी कायम तुझ्यापाशी असेन
   Durga

Sunday 18 September 2016

अनुत्तरित प्रश्न

सर्व हक्क राखीव
#####
जीवनाची खडतर वाटेवर
साथ आपलीच माणस सोडतात
अश्रु शिवाय सोबती मग कोणी•••
ओजळीच्या फुलांची अपेक्षा
काट्यानी झोळी भरते
वेळही फिरते जेव्हा
संकटाची वादळ पाहुन•••
जग चालत आपल्या गतीन
रंग आयुष्याचे कुणा सापडतात
कुणाचे हरवुन जातात•••
वेड मन काही ऐकत नाही
आस लावुन बसते
त्याला ना समझे
ही दुनिया असे लयभारी
एका हाताने देते सुख
अन दहा हताने वापस घेते
हा सारा खेळ कुणाचा?????
नशीबाचा, वेळेचा, नियतीचा कि आपल्याच माणासाचा ????
अनुत्तरीत प्रश्न •••••• @दुर्गा
(C) Copy Reserved

Saturday 17 September 2016

अखेर चे शब्द

अखेरचे काही शब्द् ...फ़क्त तुझ्यासाठी .......
अखेरची आठवण घे माझी
यापुढे मनात तुझ्या
माझ येणे जाणे असणार नाही...
यापुढे माझ्या आठवणींचं
चांदणं तुझ्या मनात बरसणार नाही.....
यापुढे कधीही माझ्या आठवणींचा पाऊस
तुझ्या मनाच्या अंगणात बेधुंद बरसनार नाही....!
माझा हळवेपना मीठीतला
प्रेमळ आपलेपणा जसा स्वीकारला होता
तसच माझ मरणही स्विकारुन घे...!
हे अखेरचे माझे काही अश्रू,
फक्त तुझ्यासाठी... पण यापुढे
माझ्या आसवांच्या धारा वाहणार नाहीत...
काही करु नको उग रडू नको
होती एक वेडी वेड तिच प्रेम
वाटल तर आठवनीत ठेव नाही तर
अस्थि सोबत वाहून जाऊ दे
या जन्मी तरी सुख प्रेम नाही भेटल
कदाचित पुढच्या जन्मी तरी
थोड़ प्रेम थोड़ सुख मिळेल म्हणुन मला जाऊ दे ।
अखेरचे काही शब्द ,फक्त तुझ्यासाठी...
यापुढे मी कधी तुझी कुशी मागणार नाही .........!
कारण अखेरची शांत कुस
माय माउली धरणी माता मला कुशीत सामावून घेईल ।।।
(C) Copy Reserved
@ दुर्गा वाड़ीकर

Life is math

आयुष्याचे गणित माझ्या ....2014 मराठी कविता App वरील माझी कविता
जीवनाच् गणित मला कळले नाही
माझ्या दुःखाची बेरीज नाही गुणाकार होत गेले
सुख आयुष्यातुन वजा होत गेल
जेव्हा भागाकार केला तेव्हा
बाकी फक्त मी आणि माझे दुःख उरले
वेदने चे वर्तुळ वाढत गेले
अश्रुचे चौकोन मला हिनवु लागले
नात्यांच्या त्रिकोनात मात्र
मी एकटी पडले
माझ्या दुःखाचे भागीदार कुणी नाही
प्रेमाची तर सुरुवातच नाही
जगन्यासाठी ची सूत्रे सर्व बेकार ठरली
एकाही नात्याच्या सुत्राने सुखाच् उत्तर नाही दिल
जीवनाच्या वाटेवरील गणिताची बाकी काढली
तर बाकी फक्त
मरण आल
बाकी फक्त मरण आल
(C) RIGHT RESERVED..
@दुर्गा वाडीकर

Thursday 8 September 2016

फुल प्रीतीचे

सुगंधी श्वास घेता
मन बेधुंदीत होई
हृदयी उमले फुल नकळत प्रितीचे
अन् स्पंदने मंदावत जाई
दिवस हे प्रेमाचे
अलगद सरुन जाती
अबोली आठवण
मात्र हृदयात कोरुन जाई
मनपाखरास आवडे
सहवास तो प्रेमळ
नयनास न कळे जो भाव
तो ह्रदयाचा ठाव घेई
प्रित ही का जगा वेगळी
समजुन ना कोणी घेई
प्रेम ना करी विचार
आपल्याच धुंदीत ते
जीवन गाणे गात जाई
(C) copyright@दुर्गा

Thursday 1 September 2016

सौउली प्रीतीची

रखरखते ऊन असो
किंवा ढगांची साउली असो
काटे तुझ्या वाटेवरले
आज मला वेचु दे
दुःख कधी परि अनोळख्या वनवरती
सुखाचे चांदणे भेटती
त्याच चांदण्यात
तुला आज माझ्यात वसवु दे
कळी तू माझ्या मनीची
फुलुंन ये एकदा तरी
रुसुन लटके लाजुन जरा
गाली खळी उमटू दे
सांजवेळीची ओली हिरवळ
हळवी जशी जरा मला भिजु दे
तुझे नि माझे जग स्वप्नापरी
तरी तुझेच स्वपन मला बघु दे
बिलगुनी स्वप्नात
तुझ्या प्रेमात मज चिंब भिजू दे
सुख हे सात जन्म माझ्या वर बरसू दे .
...(C) Copyright @Durga Wadikar


चाहुल

तुझी चाहूल जरी आली कि
काळीज धडधडते
तू दूर असलास तरी जवळच जाणवतो
तू दूरदेशी तरी माझ्या 
मनाच्या अंगनात असते वेगळीच हुरहूर
मेघ नाहीत या नभी तरी
माझ्या डोळ्यात तुझ्याच आठवणीचा पूर
मी लटकेच रुसवे तू हसुनी मिठीत घावे
प्रीतीच्या रात झुल्यावर प्रेमाचे गीत गावे
सुख दुखाच्या वादळातून जपले मी गीत तुझे
मनाच्या कोपर्यात लपविले किती हे काहूर
मिलनाची ओढ वाढे
ओठी शब्द विरून जाती
झाली आता खूप तुझी मनमर्जी
ये सर्व पाश सोडूनी
घायाळ हरणी तुझी
निघून जाण्या आधी ......
......(C).Copyright @Durga Wadikar