तुझ्या आठवणी

तुझ्या आठवणींनी
आज हि माझे दिवस बहरून जातात
स्वप्नाची गर्दी....ओलाव्याचा स्पर्श
पहिली भेट .....तुझं लाजणं
माझं मोहरुन जाणं

तुझं रुसणं ...गालावरच्या खळीच हसणं
पावसात भिजणं
जाते जाते म्हणत ...पुन्हा थांबणं

अलगद मिठीत येणं
काळजाचं पाणी पाणी होणं

सर्व आठवणींण
पुन्हा पुन्हा असं का छळणं ???
@दुर्गा ❤

अश्रू

अश्रू डोळ्यातले अजूनही ओलेच आहे
सुखाची साउली ना सोबती
ओठ मुकेमुकेच आहेत

संपेल का ही रात्र काळवंडलेली 
उजडला ना प्रकाश .... सगळे धुके धुकेच दाटे

मनात चिरल्या गेले घाव जखमांचे
तरी पावलांचे चालणे चालूच आहे

साथ कुणाची मागावी सर्व भासती मृगजळ
तरी वेड्या मनाचे ... हुरहुरणे बाकीचं आहे
@दुर्गा

कधीतरी

कधीतरी हरवून जावे ... या अनोळखी वाटेवर
स्वतः चेच बोट धरून ... चालत राहावे अनोळखी वाटेवर
माझेच शब्द मी ऐकावे ... या अनोळखी वाटेवर
स्वर गीत प्रितीचे .. गुंफावे ... या अनोळखी वाटेवर

भेटेल कुणीतरी .... या अनोळखी वाटेवर
रंगवेल तो चित्र माझे ... या अनोळखी वाऱ्यावर
स्पर्शेल तो वारा या ... अनोळख्या स्वप्नांना
शोधीन मला तो कधीतरी ... या अनोळख्या वाटेवर
@दुर्गा

महि माय

मह्या मायीच जीन ... लय कामात गेलं
संसाराचं चाक तिन ... लय नेटान हाकल
फाटक्या साडीला ठिगळ हातभर
त्याची सल ना तिच्या ओठावर

दिस डोक्यावर येई ... माय रानात जाई
सरपण करी गोळा ... रातच्या चुल्हीला
काटा रुततो पायात ... रगतान भिजे माती
होई उशीर जायाले ... घरी लेकरुं ठेवले

भारा डोई वर जड .. तरी चालते अनवाणी
घाम टप टपा गळे ... धाप उरी लय लागे
मही माय लय न्यारी ... कस सांगू तिचं जिन
तिच्या उपकारच ऋण ... ह्या जन्मी नाही फिटणे
@दुर्गा वाडीकर

नशीब

उसवला धागा नात्याचा
राहिली ना कुठे जागा
वेळ कशी हि आली
काळीज चिरून गेली

कसे कुठून आले
बाण दुःखाचे मनी
जाते मावळून आशा
डोळे आभाळ दाटते

गेले विरून सुख
जीव गेला ह्यो फाटून
किती सावरू नशीब
किती लावावी ठिगळ
@Durga

साद

हे मना तुला कुणाची साद आली का ??
भोवतालची किमया जाणवली का ?

वाऱ्याची थंड झुळूक
झऱ्याचे झर झर झरने 
ऐकलेस का ????

दाही दिशांचे सूर
आभाळाची मुकी माया
अनुभवलीस का ???

लाटांची भांडणे
किनाऱ्याचे प्रेम
स्पर्शलेस का ????

फुलांची गंधगाथा
भ्रमरांचे अबोल भाव
कधी टिपलेस का ????

विधात्या किरणांची
लपविलेली रात्र
कधी शोधलीस का ??

सुख नको शोधू
जीवनाशी जोड नाते
भेटेल स्वर्ग तुला इथे
भेटेल स्वर्ग इथे
धीर जरा धरशील का ???
@दुर्गा

येड मन

वेड मन माझं ... कधी तुला कळेल का ...?
माझ्या मनाचे गुपित ... तुलाही उमजेल का ...?

स्वप्नात पाहते मी तुला ... तू तुही स्वप्नी पाहशील का ... ?
मुके शब्द बोलले ... सुरात ते रंगतील का ... ?

खेळ हा क्षणाचा ... घाव उरी का लागला
अश्रू माझ्या नयनीचे ... तुझ्या डोळ्या येतील का ... ?

माझी मी ना राहिले ... गुज मनाचे सांगते
मी तुझी च साजणी ... हे सत्य तुला उमगेलं का .... ?
@दुर्गा

भेट तुझी माझी

बोलण खूप झालं
आता डोळ्याचे भाव जाणून घे
आठवणीत खूप रमले
प्रत्येक्षात आता समोर ये

तो स्पर्श , ची चाहुल
ते तुझं सोबत चालणं
चालता चालता थोडं थांबणं
बोलता बोलता हातात हात देणं

घाई घाई घराकडे जाण
पुन्हा परतून
मिठीत घेणं ...
उद्याच्या भेटीचं हळूच सांगणं ...

खूप झालं आता बोलणं
मनाचे बंध रेशमाचे धागे
रेशमी बंधात बांधु
तू माझा आणि मी फक्त तुझी
साथ सात जन्मी देऊ
@Durga

व्यथा

आपल्या व्यथा स्वत:ला जेवढ्या तीव्र वाटतात,
तेवढ्याच त्या इतरांना मामुली वाटतात.
हेच एकटेपण, पोरकेपण,

केव्हा केव्हा हे पोरकेपण
आपण लावून घेतो.
जीवनात असच असतं असं म्हणतो.
स्वत:ची समजुत स्वत:च घालतो.

पण कुठेतरी ठिणगी पेटते
आणि मग सगळं खाक होतं.
असं हे पेटणं म्हणजे कापराचं पेटणं.

मला स्वत:ला जळायला आवडतं. कारण
ज्याला आच आहे जळून जाण्याची
ताकद आहे तोच माणूस आहे. पण
त्याच वेळेला मला हे असं कापराचं
जळणं आवडत नाही,

ह्याचं कारण मागं काही उरत नाही.
तसं जळणं नको,
राखेच्या रुपात का होईना मागं काही
तरी राहायला हव

आठवण

न सांगताच दुःख मागून येते
सुखाची वाट काट्याने भरते

हसूनी रडावे की रडुनी हसावे
या जीवनाचे रंग किती पाहावे ??

फुलांचा गंध वाऱ्यासह येतो
नव्या सुंगंधात मनास छळतो

स्पर्श होता मखमली तुझा
जीव कासावीस होतो
रोज सांजवेळ तुलाच शोधते
तुझ्या आठवणींची शाल आता पांघरते
@दुर्गा

प्रेम

रोजचाच चंद्र का भासावा नवा
हात तुझा हाती हवा

रोजचेच सर्व सारे
रोजचेच चंद्र तारे 
हि किमया स्पर्शाची तुझ्या
मोहरूनी अंग सारे

हलते पापणी
धडधडते काळीज
स्वप्नांच्या वाटेत
भेट तुझी माझी

क्षणभर मिटावे डोळे
विरघळून जावा चंद्र
चांदणी लाजून
व्हावी धुंद
@दुर्गा

मी तुझी

कळीला फुल भेटते
मनाला मन
लपून छपून प्रेम येते
वेड जीवाला लावते
जिवात जीव गुंततो
नकळत सगळे होते
बावरते तन
आतुरते मन
मोहरते ती प्रित
पंख स्वप्नाचे लेऊनि
घेई भरारी आकाशी
क्षणोक्षणी भास नवे
जवळ दूर सगळीकडे
तूच तू ....
शोधूनि तुला
मी माझी हरवते
@दुर्गा

जख्म

कितीही व्याकुळले मन
तरी भविष्य काही उमगेना

आनंदाचे गीत ओठी माझ्या
पण जीवनाचे सूर जुळेना 
नाती- गोती नावाचीच
मेळ कुठे बसेना
भावनांचा बाजार केला
अश्रूंना ना किनारा भेटला

माझ्याच जखमांना
मीच कुरवाळत जाते
विस्कटलेल्या जीवनात
हळुवार रंग भरते
@ दुर्गा

अबोल दुःख

फुल फुलावे भावनांचे
पण भाव कुणी ना जाणले

मंद गंध प्रेमाचा दरवळे सभोवती
काळीज कोवळे करपून जाती

केली ना कुणी वाट वाकडी
दिसली ना कुणा माझ्या मनाची स्थिती

खुडली स्वप्न वेलीवरची
अश्रूं ना मावे नयना आली भरती

गेले सरून सरणावरती
दुःख अबोल ओठांवरती
@दुर्गा

हिरवा चुडा

यमाचीही झुकवेल मान
असा हा ... सुवासणीचा हिरवा चुडा

हिरवा चुडा ... पिवळी हळद
सौभाग्याचे द्योतक

स्वप्न चंदेरी ... सुख मनोहारी
सजवीत असे ... रोज नयनी

दोन घरांची लाज राखते
मान सन्मान फक्त मागते

नसती कुठली आशा
निस्वार्थ सेवा तीच करते

अमानुष अत्याचार तिच्यावर करती
रूप चण्डिका घ्यावेच लागती ...

हिरवा चुडा हाती तलवार
दुर्गा रूप शोभते छान...
@दुर्गा

खेळ प्रीतीचा

अश्याच कोणत्यातरी वळणावर
रंगेल खेळ जीवनाचा

दोन जीवांचा बसेल मेल
सात जन्माचा

गांधळेल रात्र
दरवळे रातराणीचा गंध

चंद्र हसेल
चांदणी हि लाजेल
लवेल नक्षत्रांची वेल

पहाटच्या दंवात
विरेल रात सारी
सूट म्हणेल तरी
सुटेना मिठी तुझी
@दुर्गा (सर्व हक्क राखीव )

परतुन भेट

अवचित कधी सख्या साजना
समोर माझ्या येशील का ?
इंद्रधनुचे सात रंग
अंगणी माझ्या आणशील का ?

पावसाची पहिली सर होऊनि
चिंब मला करशील का ??
मोरपिसारा जीव माझा
कळी सारखा फुलवशील का ??

सांज सोनेरी आज केशरी
लाज गाली लाली आली
भान नसे मजला माझे
चाहुलीत येणं खूप झालं प्रत्येक्षात येशील का ??
@ दुर्गा (सर्व हक्क राखीव )

सुख दुःख..जीवन

विरले अंधाराचे जाळे ... प्रकाश पसरे
ऋतू बदले .... फुल फुलवे हा कोण असे सूत्रधार ?

काळ्या मातीत अंकुरे बीज
पक्षी आकाश घेई झेप 
एक थेंब पावसाचा मोत्या हुन ही अनमोल
सप्त सुरांतून कोण छेडतो निसर्गाची तार ?

कधी सुख कधी दुःख
जीवन भरती - ओहोटी
कधी रखरखे ऊन ... कधी गुलाबी थंडी
चिऊ काऊच्या कुशीत विसावे हि सावली

सोन सकाळ सजते
वासुदेवाच्या येण्याने
रोज कष्टते राबते संसारी रमतो हा जीव
तुझ्या मायेच्या पंखात येई जीवनाला बहर
@ दुर्गा (सर्व हक्क राखीव )

मनाचे घर

माझी वाट रखरखलेली
अंतरात हुरहूर दाटलेली

फिरते का अशी दूर दूर ?
तुझ्याच प्रेमात मी चूर 
अडखळते उंबऱ्यात का पाऊल ?

विसरते सर्व
माझे नाव तुझ्या ओठी
हळहळते ओठावर का हे सूर ?

माझ्याच मन घरात
लावली मी सांजवात
मन का थरथरते ज्योती सह देह मंदिरात ?

तुझेच अस्तिव माझ्या स्पर्शास दरवळेल
सुटला हा मंद वारा
धुंद होऊनी जाईल मन
टपटपेल माझं आयुष्य फक्त तुझ्या अंगणात !!!
@ दुर्गा (सर्व हक्क राखीव )

जिंदगाणी

आपलंच प्रत्येक स्वप्न
पूर्ण होईलच असं नाही
खूप प्रेम करणारे पण 

आपल्याला सोडून जातात
प्रेमाच्या वाटा 
विश्वासघाताने वेगवेगळ्या होतात

कधी आपलं मन
इवल्याश्या कवडशाला तरसते
तर कधी हेच मन ... बेधुंद पावसात
चिंब भिजते 

तरी जिंदगानी ची तहान तृप्त होत नाही
कधी एक थेंब अश्रू
तर कधी ओठावर हसू
हीच आपली जिंदगानी

@ दुर्गा वाडीकर

कठपुतली...हे जीवन

माझी वाट जरा खडतर आहे
वाटेवर चालतांना उन्हाने पाय भाजतील
सोबत चालायच असेल तर चल
नुसते नाते आहेत सोबत ....
पण कुणाची सावली ही नाही 
तुला यायचं असेल तर चल ....

कुणासाठी मी माझी वाट नाही बदलू शकत
तुला माझ्या साठी बदलता आलं तर बघ ...
इथं कुणी कुणासाठी वाट मोकळी नाही करत
अडथळे मात्र करतात ...
मला वाटेतून दूर करून तू स्वत:ला सावरू शकशील का ??
सावरता आले तर चल .....

हेच जीवन आहे ....
ह्या जीवनात काही स्वप्न आहेत काही आशा आहेत
हीच स्वप्न आणि आशा ...
माणसाला जीवन भर मदाऱ्या सारख्या खेळ खेळवतात ...
आणि आपण .... त्याच्या हातातील कठपुतली
जस नियतीने नाचवले तस नाचतो ...
@दुर्गा

नात तुझ नी माझ

त्याच नी माझं नातं जरा वेगळ असावं
कोवल्या उन्हात जस चांदण शिम्पावं..

मुक्याने बोलाव.... शब्दांनी हसावं
डोळ्यात प्रीत रंगावी 
नभात इंद्रधनु फुलाव...
गारव्या च्या थंडीत
मिठीत त्याच्या हरवुन जावं

माझं सुख त्याला सम्जाव
त्याच दुःख जरा जाणून घ्यावं
रडत रडत त्यान कुशीत शिरावं
मोठं होउन मग मी सांत्वन करावं

त्याच नी माझं नातं जरा वेगळ असावं
कोवल्या उन्हात जस चांदण शिम्पावं.
#@Durga

तुझीच मी....

आयुष्यभर तुझ्या सोबत मीच असेन. 
तु रडताना तुला हसवणारी मीच असेन. 
तुझे अश्रु पुसणारी पण मीच असेन.
तु वाटेवर चालताना वाट पण मीच असेन. 
वाटेत चुकला तरी वाट दाखवणारी पण मीच असेन.
तु शेतावर काम करताना दुपारी तुझ्यासाठी कांदा भाकर घेऊन येणारी मीच असेन.
तुला घाम आला म्हणुन पदराने घाम पुसणारी पण मीच असेन.
नदी ओलांडताना तुझा हात धरणारी पण मीच असेन.
गुढीपाडव्याला तुझ्या सोबत नऊवारी नेसुन गुढी उभारणारी पण मीच असेन.
माँल मध्ये जीन्स टाँप घालून फिरायला जाताना पण मीच असेन.
तु हात धरलास म्हणुन लाजणारी पण मीच असेन.
तुझ्या सोबत पिझ्झा खाताना पण मीच असेन.
तुझे फोटो चांगले आले तर ते काढणारी पण मीच असेन.
तू मला घरी सोडताना डोळ्यात अश्रु आणणारी पण मीच असेन.
तु रात्री झोपताना जिच्या विचारात झोपशील ती पण मीच असेन.
तुझ्या स्वप्नात आलेली राणी पण मीच असेन.
सकाळी हळुच तुझ्या कानात Good Morning बोलुन तुला उठवणारी पण मीच असेन.
तु कविता करताना तुझी कविता पण मीच असेन.
संकटाच्या वेळी तुझ्या संकटा समोर उभी असलेली मीच असेन.
मंद वाऱ्‍याची झुळुक जेव्हा तुला स्पर्श करेल त्या स्पर्शात पण मीच असेन.
तुझ्या प्रत्येक आंनदात तुझ्या सोबत मी असेनच तर दुःखात सोबत पण मीच असेन.
आणि तुला प्रेम करणारी फक्त मीच असेन.
तुझ्या जीवनाची सोबती व शेवट पर्यंत मीच सोबत असेन.
आणि ती फक्त मीच असेन...
💝दुर्गा

अंधार दाटला

थकले डोळे ... भिंतहि खचते
नक्षत्र डोळ्यांमधले आज मला आठवते

कधी ना मिळाली संध्या ती मधुर
माझ्या नशिबी फक्त रखरखते ऊन
नियतीचे ढग फाटके ,,,,
स्वप्नाचे आभाळ हे घसरत गेलेले

हिरवी झाड तोडली कोणी ??
चिऊची घरटी होती तिथे ...
आटले डोळ्यातील पाणी
ओंजळ माझी झाली रिकामी

घाबरला अंधार माझ्या अंधाराला बघून
हलकेच पाहते मी ... रात्रीत डोकावून
@दुर्गा (सर्व हक्क राखीव )